Potężna Niebios Królowo i Pani Aniołów,

Niepokalana Matko, która we wszystkim wierna byłaś swojemu Boskiemu Synowi. Staję dzisiaj w pokorze i z głębokim smutkiem, wiedząc, że liczne grzechy świata, nawet teraz, uderzają w Twoje tętniące czułą miłością serce – serce Niewiasty, której powierzono być Matką każdego z nas.

Tak wielki grzech, zabijający nieczułe na wezwania do nawrócenia dusze katolików, nieskończony, piekielny jazgot zniewag wypowiadanych ustami tych, których Twój Jednorodzony Syn, Nasz Pan Jezus Chrystus powołał na swoich świadków poprzez włączenie ich w społeczność Kościoła oraz bluźnierstwa powolnych demonowi wrogów Kościoła nasilają się w ostatnich dniach, tygodniach i miesiącach… Sama nas przed tym przestrzegałaś w dniu Twojego nawiedzenia w Akita, czy za życia wybranych przez Ciebie pastuszków w Fatimie… Prosiłaś, żebyśmy nie szli drogą pogardy Bożego prawa, a za dotychczasową niewierność przepraszali naszego Stwórcę.

Maryjo,

za Twoim wezwaniem, nie mogąc znieść bólu, który zadają Ci tak świeccy, jak i duchowni, a pośród nich jakże często też ja… pragnę Matko wynagrodzić Ci wszelkie zniewagi, przeprosić za każdą niewierność moją i powierzonych Twojej matczynej trosce moich braci i sióstr. W obliczu tak wielkiej niegodziwości, która rozlewa się po całym świecie pragnę, aby jak najprędzej Twoje Niepokalane Serce zatryumfowało, tak jak to obiecałaś siostrze Łucji i jej świętym kuzynom Franciszkowi i Hiacyncie Sarto.

Znam swoją słabość i wiem, że nie wystarczy jedynie moja decyzja o tym, aby nigdy więcej nie urazić Twojego niepokalanego Serca.

Ty więc, o Matko bez grzechu poczęta, która otrzymałaś od Boga posłannictwo i władzę, by zetrzeć głowę szatana – proszę Cię pokornie: rozkaż hufcom anielskim, aby ścigały szatanów, stłumiły ich zuchwałość, a zwalczając ich wszędzie, strąciły do piekła.

Amen.